شوری یکی از وحشیانه ترین عوامل محیطی محدود کننده بهره وری گیاهان زراعی است زیرا اکثر گیاهان زراعی به شوری ناشی از غلظت بالای نمک در خاک حساس هستند و روز به روز بر مساحت زمین تحت تأثیر آن افزوده می شود. در عصر حاضر و چشم انداز، شوری خاک و آب یکی از مهمترین عوامل تهدید کننده اراضی کشور است که پایداری تولید و دستیابی به امنیت غذایی را با چالش جدی مواجه ساخته و خواهد ساخت. برای مثال: مازندران همواره یکی از استان‌های کشور ایران بوده که با تولید بالای محصولات کشاورزی، نقشی اساسی در تامین و امنیت غذایی کشور ایفا کرده و با توجه به اینکه شغل اصلی مردم این استان بخصوص در روستا ها نیز کشاورزی است، موضوعات پیرامون آن، برای مردم و مسئولان این استان از اهمیت بالایی قرار داشته و دارد. شوری خاک از جمله مهمترین آسیب های زیست محیطی است که منجر به تشدید بیابان زایی و کاهش توان باردهی مزارع و افت کیفیت محصولات کشاورزی می شود.
