منابع آب تجدیدپذیر به دلیل چرخه هیدرولوژیکی قابل شارژ هستند مگر اینکه بیش از حد مورد بهره برداری قرار گیرند که شامل سفره های آب زیرزمینی و آب های سطحی مانند رودخانه ها و دریاچه ها می شود. منابع آب تجدیدپذیر داخلی میانگین جریان سالانه رودخانه ها و آب های زیرزمینی تولید شده از بارش درون زا را تشکیل می دهد.

آیا آب یک منبع تجدیدپذیر است؟
آب به عنوان یکی از تجدیدپذیرترین منابع پذیرفته شده است، اما آیا آب تجدید پذیر است؟ انرژی آبی یکی از راه‌های رسیدن به آینده‌ای پایدارتر است، اما مانند هر موضوع دیگری در محیط زیست، تفاوت‌های ظریفی نیز وجود دارد.
شاید آب آنطور که تصور می شود تجدید پذیر نباشد و انسان ها باید روی صرفه جویی در مصرف آب تمرکز کنند. برای درک رابطه شخصی با آب و استفاده از آن وقت بگذارید تا دیدگاه دقیق تری در مورد قابلیت بازیافت و مفید بودن آن برای انرژی های تجدیدپذیر به دست آورید. تعیین محدودیت های تجدیدپذیری و چگونگی قرار گرفتن آب به طور عجیبی بین دسته ها بسیار مهم است.
منابع تجدیدپذیر در مقابل منابع تجدید ناپذیر چیست؟
منابع تجدید ناپذیر طول عمر دارند. بیشتر اوقات انسان این منابع را از زمین استخراج می کند، مانند نفت. سیاره بیشتر نمی‌آفریند و انسان‌ها راهی برای مهندسی این منابع در آزمایشگاه یا وسایل دیگر پیدا نکرده‌اند. بنابراین، هر منبع تجدید ناپذیری که انسان به صورت روزانه استفاده می کند، منجر به انقراض آن منبع می شود.
برعکس، منابع تجدیدپذیر بی نهایت هستند. انسان می تواند آنها را دوباره رشد دهد یا سیاره آنها را از طریق فرآیندهای طبیعی تولید کند. مردم باید برای پایداری به منابع تجدیدپذیر تکیه کنند وگرنه عملیات حیاتی متوقف خواهد شد.
منابع تجدیدپذیر با بی طرفی کربن یا در دسترس بودن ثابت برابری نمی کند. منابع باید به سمت انرژی های تجدیدپذیر بروند تا به آنها کمک شود تا دوباره پر شوند، و این که مصرف انرژی در صورت عدم اجرای صحیح می تواند کار فشرده، از نظر مالی و منابع سنگین شود.
در حال حاضر، آب دارای جنبه هایی از منابع تجدیدناپذیر است، اما می تواند در طول زمان به یک منبع واقعی تجدید پذیر تبدیل شود. مانند الوار، انسان‌ها بیش از آنکه دوباره بکارند درختانشان را می‌ریزند، که تجدیدپذیر هم نیست. خوشبختانه، چرخه آب برای بازیافت آب موجود در انسان به گونه ای عمل می کند که مصرف را تا حدی تنظیم می کند.
چرخه آب چگونه کار می کند
چرخه آب زمین نشان می دهد که چگونه آب به طور مداوم از توده های آبی به جو حرکت می کند و به باران تبدیل می شود. این فرآیند آب جدیدی ایجاد نمی کند – فقط از آنچه در این مراحل متراکم موجود است دوباره استفاده می کند:
تبخیر: آب حالت ماده را تغییر می دهد و از مایع به بخار تبدیل می شود. این به این دلیل رخ می دهد که گرما باعث می شود آب به قسمت های مختلف جو افزایش یابد.
چگالش: هر چه بخار آب بیشتر به اتمسفر برسد، سردتر می شود. چگالش دوباره بخار را به قطرات آب تبدیل می کند. آنها می توانند در مرحله بعدی به زمین برگردند یا به صورت ابر یا مه در هوا معلق شوند.
بارش: هر زمانی که ذرات آب از آسمان بریزند، تراکم است. شامل باران، تگرگ و برف است. همه چیز به دما بستگی دارد زیرا در صورت مواجهه با دمای پایین تر، سختی آب ممکن است به یخ یا برف تبدیل شود.
رواناب: آب دوباره به زمین برخورد کرده است. وزن و حرکت آن می تواند توپوگرافی از جمله ارتفاع کوه ها را به ثبات خاک تغییر دهد. این حرکت باعث می‌شود که رواناب و محیط‌ها با افزودن آب سازگار شود.
به همین دلیل، برخی ممکن است آب را به اندازه سایر منابع تجدیدپذیر در نظر نگیرند. یک منبع تجدیدپذیر مناسب می تواند به همان سرعتی که استفاده می شود – گاهی به طور طبیعی، گاهی با دخالت انسان، دوباره پر شود. آیا آب این قابلیت را دارد؟
اگر آب تجدیدپذیر است، چرا مشکلات کمبود وجود دارد؟
بسیاری از مردم جهان هنوز از کمبود آب و ناتوانی در تصفیه آب به اندازه کافی برای نوشیدن رنج می برند. چگونه آب شیرین هم یک منبع تجدیدپذیر و هم یک منبع محدود است؟ تنها 3 درصد آن را آب شیرین تشکیل می دهد – برخی ممکن است بیشتر در گوشته زمین فرو بروند. آلودگی آب و فقدان فناوری برای از بین بردن برخی مواد شیمیایی انسان را مجبور می کند تا از منابع بیشتری برای قابل استفاده و مصرف کردن آب استفاده کند. این ویژگی ها آب شیرین را به یک کالای محدود تبدیل می کند.
اکثراً این آمار را شنیده اند که 70 درصد زمین را آب تشکیل می دهد. اگرچه این درست است، اما دسترسی به آب برای اکثر نقاط جهان را اشتباه تفسیر می کند. انسان ها نمی توانند از تمام 70 درصد آب جهان استفاده کنند زیرا برخی از آن شامل کلاهک های یخی و منابع آبی است که قبل از مصرف یا استفاده صنعتی نیاز به تصفیه دارند.
هر کسی ردپایی از آب دارد. میانگین در طول سال ها با مصرف بیشتر با افزایش جمعیت افزایش یافته است.
اگر بشریت نتواند کمبود آب، آلودگی و عدم دسترسی را از بین ببرد – در حالی که به طور همزمان تمام آب مصرفی سیاره را که قابل بازیافت نیست پر می کند – پس طبق تعریف، آب هنوز تجدید پذیر نیست. انسان ها می توانند با چند تغییر رفتاری در سطح فردی و افزایش پیشرفت فناوری در سطح گونه، میزان تجدیدپذیر بودن آب را افزایش دهند.
چگونه آب را صرفه جویی کنیم
انسان می تواند آبی را که قبلاً تصفیه شده یا نیازی به درمان ندارد بازیافت یا بازیافت کند. بشکه های باران و جمع آوری آب خاکستری نمونه های بارز بازیابی آب برای سایر مصارف خانگی، مانند پر کردن سینک ظرفشویی هستند. پساب تصفیه شده می تواند مورد استفاده مجدد قرار گیرد، بنابراین زمان و انرژی لازم نیست برای تصفیه مجدد سرمایه گذاری شود.
آبی که انسان ها آن را بازیابی نمی کنند، می تواند آبراه ها و زیستگاه های مرطوب تر مانند تالاب ها را در اواخر چرخه زندگی خود آلوده کند. اگر آب حاوی مواد شیمیایی مانند کود باشد، می تواند گسترش یابد و روی زیستگاه ها و حیات وحش تأثیر بگذارد.
تاسیسات تصفیه آب همچنین می توانند تغییرات سیستمی بیشتری را در این بخش به کار گیرند تا ردپای کربن کلی مورد نیاز برای تمیز نگه داشتن و تجدید پذیر آب را کاهش دهند. آنها می توانند در تحقیق در مورد آلاینده هایی مانند میکروپلاستیک ها برای تصفیه آب آشامیدنی عمیق تر تحقیق کنند. آنها همچنین می توانند از انرژی های خورشیدی یا دیگر انرژی های تجدید پذیر برای تامین انرژی در هنگام اجرای فرآیندهای تصفیه استفاده کنند.
یک اداره محلی انرژی یا حفاظت از محیط زیست منابعی برای توصیه به مصرف و حفظ آب در خانه و دارایی خواهد داشت. ادغام هرچه بیشتر تغییرات تکنولوژیکی و رفتاری تا حد امکان کمک بزرگی به همراه خواهد داشت:
زمانی که از آن استفاده نمی کنید، مانند شستشوی صورت یا مسواک زدن، آب را جاری نکنید.
غذاهای منجمد را به جای استفاده از آب گرم در یخچال ذوب کنید.
بهینه سازی سیستم های آبیاری و آبیاری باغ ها و مزارع با سیستم های بارانی با سنسورهای هوشمند.
با رویدادهای آب و هوای محلی همراه باشید تا اطمینان حاصل کنید که خانوارها مصرف آب را افزایش نمی دهند یا از منابع در زمان خشکسالی سوء استفاده نمی کنند.
آیا می توان از آب به عنوان منبع انرژی استفاده کرد؟
برق آبی پیشروترین منبع انرژی تجدیدپذیر در ایالات متحده است. در سراسر جهان نیز بسیار ارزشمند است، به خصوص که با نیروی باد ترکیب می‌شود و توربین‌های زیر آب را ایجاد می‌کند که از تغییرات جزر و مد مطمئن رشد می‌کنند. انرژی آبی از زمان پیدایش تاکنون دستخوش نوآوری های بی شماری شده است که به روش های بیشتری نسبت به چرخ های آبی کلاسیک و سدها تجلی یافته است.
دانشمندان در حال افزایش کارایی نیروی آبی به عنوان منبع انرژی با تولید آب برای تولید انرژی هستند.
برای ایجاد آب، دانشمندان فقط نیاز به ترکیب هیدروژن و اکسیژن دارند – اما آیا این کار به همین سادگی است؟ هنگام پیوستن به این دو، انفجارهایی رخ می دهد. ایجاد آب می‌تواند خطرناک باشد، اما علم در حال پیشرفت است تا راه‌های ایمن‌تر و پایدارتر برای تجدیدپذیرتر کردن آب ایجاد کند.

Aquaer: این فناوری آب را از هوا استخراج می کند. مفهوم تراکم را می گیرد و آن را برای اکثر محیط ها – حتی بیابان – قابل حمل می کند.
آسیاب بادی Whisson: پره‌های توربین بادی سرد که در حالت عمودی قرار می‌گیرند، می‌توانند بخار آب را وادار به مایع شدن کنند. اگر توربین بادی زیرساخت جذب و ذخیره سازی داشته باشد، باد – یک منبع واقعاً تجدیدپذیر – می تواند بی نهایت آب از هوا ایجاد کند.
ژنراتورهای آب: مهندسان می‌توانند با ایجاد ماشین‌هایی که رطوبت‌زدایی، استخراج و فیلتر کردن آب را به مخزن نوشیدنی می‌کنند، از تهویه مطبوع به عنوان الهام‌بخش استفاده کنند.
ماشین‌های جمع‌آوری مه: در ارتفاعات کوه‌ها یا در مناطق ساحلی با رطوبت بالا مکان‌های مناسبی برای یافتن مه ​​هستند. ابزارهای تور مانند آبها را در حالی که باد مه را در جهت درست می وزد می گیرد.
منابع و انرژی ای که برای ایجاد آب مصرف می شود باید پایدار و تجدید پذیر باشد تا برای کره زمین ایده آل باشد.
بازیافت بی نهایت آب
در نظر گرفتن آب به عنوان یک منبع تجدیدپذیر، سکوی پرشی برای تحلیل پیچیدگی انرژی های تجدیدپذیر است. اگرچه آب تجدیدپذیر است، اما انسان باید به استفاده از آن توجه کند تا آن را حفظ کند – در غیر این صورت، ممکن است کسری منفی ایجاد شود. انسان ها باید از آب سیاره محافظت کنند.
مردم نمی توانند آب را بدیهی تلقی کنند و باید راه هایی برای بازیافت، تصفیه و تامین اخلاقی آب بیابند. اگر آنها به این کار ادامه دهند، آب می تواند یکی از ارزشمندترین منابع روی کره زمین باشد.
Source:https://environment.co/is-water-a-renewable-resource/